هر روز به زمان بازگشایی مدارس نزدیک تر می شویم در حالی که شرایط بازگشایی مانند واکسیناسیون دانش آموزان محقق نشده و کشور در شرایطی است که با افزایش شمار شهرهای درگیر وضعیت قرمز، وقوع پیک ششم کرونا محتمل است؛ با این شرایط باید آموزش مجازی در اولویت قرار بگیرد، یا دانسته به دل خطر بزنیم؟
تاریخ انتشار : ۸ آبان ۱۴۰۰ ساعت ۱۶:۴۳
۰
مثلا قرار بر این بود که در اواسط آبان، مدارس در حالی بازگشایی شوند که جامعه هدف دانش آموزان واکسینه شده باشند؛ اما با موج رسانه ای جهت داری که از سوی رسانه های و شبکه های معاند صورت گرفت، بسیاری از والدین در واکسینه کردن فرزندان خود دچار تردید شدند.
موج های رسانه ای که مردم را دچار تشکیک کردند در بستری شکل گرفت که صحت سنجی آنها موکول به زمانی طولانی بود. برای مثال عقیم شدن دانش آموزان یکی از عوارضی بود که دشمنان ما شایعه کردند و دست بر قضا برخی از مردم به ویژه خانواده هایی که فرزند دانش آموز داشتند، عطای آموزش حضوری را به لقای آن بخشیدند. چرا که در قوانین اعلام شده آمده بود که تزریق واکسن دانش آموزان اجباری نیست و منوط به رضایت والدین می باشد.
با اینهمه زمان گذشته و به نیمه دوم آبانماه نزدیک می شویم اما مشکل اصلی یعنی واکسینه نشدن بخش مهمی از دانش آموزان کماکان به قوت خود باقی است.
نکته عجیب این داستان اصرار وزارت آموزش و پرورش در امر بازگشایی مدارس است. در حالیکه بسیاری از کارشناسان و صاحب نظران نظام آموزشی بازگشایی در چنین اوضاعی را مقدمه شکل گیری فاجعه ای دیگر می دانند.
به ویژه آنکه وزارت آموزش و پرورش به واسطه عدم رای اعتماد مجلس شورای اسلامی به وزیر پیشنهادی دولت سیزدهم وضعیت روشنی در تصمیم گیری های خود ندارد و بعضا در مقابل اظهار نظر مسئولان و متولیان بهداشتی دچار انفعال شده و در اخذ مصوبات درون سازمانی خود دچار مشکل است. برای نمونه میتوان به مهمترین فاکتور بازگشایی ها اشاره کرد که تهیه و تامیت اقلام بهداشتی مانند الکل و مواد ضد عفونی کننده و گند زداست.
خبرگزاری دانا در گزارشی که در روز 28 مهرماه سال جاری با تیتر: «بازگشایی مدارس» به امید بازگشایی جیب والدین! / ابهام در تخصیص بودجه تامین اقلام بهداشتی مدارس/ ۱۳۰ میلیارد سرانه بهداشتی سال گذشته چه شد؟» منتشر کرد ضعف این حوزه را بصورت اجمالی بررسی کرد.
با اینهمه برای تکمیل بحث باید یادآور شد که سال گذشته وزارت آموزش و پرورش مبلغ 130 میلیارد تومان جهت تامین اقلام بهداشتی تهیه و به حساب مدارس واریز کرده بود. با اینکه این مبلغ با تقسین در شمار مدارس ایران بطور میانگین رقمی در حد یک میلیون و 200 هزار تومان برای هر مدرسه به دست می آید که این مبلغ باید کفاف خرید لوازم بهداشتی در طول سال را بدهد که با حسابی سرانگشتی به این حقیقت خواهیم رسید که مدیریت منابع بعداشتی با چنین مبلغی در طول یک سال بسیار مشکل و حتی غیر ممکن جلوه می کند.
با این اوصاف جالب است که آموزش وپرورش برای سال تحصیلی 1401-1400 هیچ مبلغی را تخصیص نداده و اگر تخصیص داده دست کم افکار عمومی و رسانه ها از این خبر مهم بی اطلاع مانده اند.
حال این سوال پیش می آید که واکسینه نشدن و در واقع تمکین نکردن خانواده ها از واکسینه کردن فرزندان شان، که شمار قابل توجهی از دانش موزان را در بر می گیرد، مدارس هیچ بودجه و سرانه ای هم برای ضدعفونی کردم محیط کلاس ها و مدارس و ...ندارند، بنابراین این بحث بر نظر برخی از پزشکان و اطباء صحه می گذارد که باز گشایی مدارس موجب وقوع اتفاقات ناخوشایندی خواهد شد.
نکته بعدی که در قالب زنگ خطری هشدار می دهد که مسئولان در بازگشایی مدارس دست به عصا حرکت کنند، افزایش شمار شهرهای درگیر وضعیت قرمز است که در مدت سه هفته گذشته شمار شهرهای قرمز از هفت شهر به 22 شهر رسیده است! آنگونه که اپلیکیشن ماسک وابسته به وزارت بهداشت گزارش کرده شمار شهرهای آبی در حالی زرد شدن هستند و شهرهای زرد هم در تغییر حالتی شتابنده به سمت نارنجی شدن پیش می روند و شهرهای نارنجی هم که با بالاترین درجه خطر یعنی وضعیت قرمز در حلا تغییر و تحول اند.
از طرفی قاطبه خانواده ها در شرایطی که زمزمه وقوع موج ششم شنیده می شود، آموزش مجازی را ترجیح می دهند. به ویژ ه آنکه بسیاری از مشکلات آموزش حضوری و مشکلات فنی پیام رسان هایی چون شاد مرتفع شده و دانش آموزان دانش فنی آموزش از راه دور و آموزش مجازی را فرا گرفته اند. با این وجود شواهد حکم می کند که به ناچار بازگشایی مدارس به تعویق بیفتد تا زمانی که واکسیناسیون سراسری به 85 درصد جمعیت کشور نزدیک شود؛ چرا که آراء صاحب نظران مصونیت بخشی جامعه را در گرو واکسینه کردن 85 درصد از جمعیت کل کشور می دانند.
نکته دیگری که نباید از نظر دور نگاهداشت این است که در بازگشایی های نسبی چند وقت اخیر که با مجوز وزارت بهداشت صورت گرفت ابرشهرهایی چون تهران با مشکلی دیگر در حوزه ترافیک روبرو شدند. افزایش پیش بینی نشده ترافیک در تهران نه تنها روند عبور و مرور درون شهری را با مشکلات خاص خود روبرو کرد، بلکه موجب همهمه و شلوغی بیش از حد ناوگان های حمل و نقل درون شهری مانند مترو و بی.آر.تی شده است.
با این توضیح می توان تصور کرد که بازگشایی مدارس و تردد سرویس مدارس و تحمیل بخشی از مسافران شهری دانش آموز به ناوگان حمل و نقل عمومی که بدون این قشر هم در حال انفجار است؛ چه وضعیتی را رقم خواهد زد و تا چه اندازه دانش آموزان که در دوسال گذشته در قرنطینه خانگی به سر برده اند، را در معرض ابتلا به کرونا و حتی بیماری های ویروسی دیگر همچون آنفلوآنزا و ...قرار می دهد.
گرچه آمار دقیقی از شمار دانش آموزانی که اقدام به تزریق واکسن کرده اند در دست نیست و از سویی متولیان بهداشتی جامعه سعی در ارائه آمار بالای واکسیناسیون دارند که همین مسئله بسیاری از مناسبات را تغییر داده و برنامه ریزی ها را دچار مشکل می کند.
با این وجود به نظر می رسد از آنجایی که در آستانه پیک ششم قرار داریم، می توان با مدیریت به موقع و تدوین شیوه نامه و پروتکل های بهداشتی تا حد امکان حدود و ثغور سرکشی کرونا را در این پیک مهار کرد؛ لذا در چنین شرایطی با به تعویق انداختن زمان بازگشایی ها می توان به کم شدن آمار کرونا، مصون نگاهداشتن دانش آموزان، ایجاد فرصتی دیگر برای واکسیناسیون دانش آموزانی که واکسینه نشده اند؛ کم شدن حجم تردد و ترافیک و ... کمک شایانی کرد.
short_url/vdccoiq4.2bqmm8laa2.html
bayanema.ir/vdccoiq4.2bqmm8laa2.html
آخرین عناوین
